w narciarstwie https://inner.ski/
Kilka lat temu, miałem przyjemność żeglować z Wojtkiem Ejcherbergerem w Grecji. Podczas jednej z rozmów o medytacji, mówiliśmy o czystości umysłu. Wtedy po raz pierwszy usłyszałem o mindfulness. Było to dla mnie tak nierealne, że z powątpiewaniem przysłuchiwałem się całej dyskusji, do momentu, w którym Wojtek przywołał moje opowieści o jeździe po żlebach.
– Marek ty osiągasz ten stan, kiedy jedziesz w żlebie. Wtedy w twojej głowie tworzy się pustka. Znika cały świat. Jesteś tylko TY i NARTY. Wtedy w całości oddajesz się jeździe i jesteś w pełni w TU i TERAZ… .
Wracam do tej historii, kiedy kolejny raz oglądając film „Siedem lat w Tybecie”, słuchając opowieści Brada Pitta o miłości do wspinaczki … „Kochałem całkowitą prostotę. Kiedy się wspinasz, twój umysł jest czysty. Wolny od rozterek. Musisz się skupić. Wtedy światło staje się jaśniejsze a dźwięki bardziej wyraźne i czujesz jakby niemal namacalną obecność życia”… zrozumiałem, że wiele osób osiąga stan mindfulness nawet o tym nie wiedząc. Tak jak ja podczas jazdy po żlebach, czy Heinrich Harrer podczas wspinaczki.
Od spotkania z Wojtkiem w Grecji, minęło już sporo czasu, czasu który poświęciłem na odnajdywaniu uważności i świadomości szczególnie w jeździe na nartach, ale i nie tylko. Zauważyłem, że osiąganie i utrzymywanie stanu mindfulness, czyli pełnej świadomości umysłu i sytuacji w jakiej się znajduje, możliwe jest podczas wielu zwykłych, prostych, codziennych czynności: jadąc samochodem, pracując, odpoczywając, gotując, sprzątając, czy robiąc zakupy, można świadomie i uważnie wybierać marchewki, ziemniaki czy nawet cebulę… .
Zauważyłem, że każda świadomie i uważnie wykonywana przeze mnie czynność, daje mi więcej spokoju i zadowolenia a każda ugotowana w ten sposób potrawa, za każdym razem smakuje wyśmienicie.
Do przebywania w stanie mindfulness nie trzeba być wieloletnim praktykiem, czy wyczynowym sportowcem.
Zapraszam po więcej na
Pozdrawiam Marek Ogorzałek
